De bundel Sharia en nationaal recht in twaalf moslimlanden geeft een zeer uitgebreid overzicht van, en biedt opmerkelijke inzichten in een essentieel onderdeel van de islam, namelijk het recht en de politiek, en de relatie tussen de sharia (islamitische wetgeving) en de nationale rechtssystemen in de moslimwereld. De ontwikkeling van de sharia en de juridische situatie ter plaatse wordt steeds geplaatst in de politieke en sociale context.
De landen die besproken worden in het Midden- Oosten en Noord-Afrika zijn Egypte, Turkije, Saoedie-Arabië, Sudan en Marokko. In Centraal en Zuid-Azië komen Iran, Pakistan en Afghanistan aan bod. In Zuidoost-Azië worden Indonesië en Maleisië bestudeerd en in West-Afrika Nigeria en Mali. Hoewijl deze landen onderling sterk verschillen in politieke ideologie, socio-economisch niveau, geografische locatie en rechtssysteem, laat deze bundel verrassende overeenkomsten zien in de positie en de rol van de sharia, die in de meeste moslimlanden redelijk gematigd is. Tezamen ondermijnen deze landenstudies op overtuigende wijze de voorspellingen van Huntington en Lewis, die menen dat de islamitische wet zich steeds verder uitbreidt ten koste van het moderne westerse recht. Dit boek geeft een meer realistisch en genuanceerd beeld.