Living in the Futures beschrijft de ontstaansgeschiedenis van Shell-scenario’s: verhalen die ontworpen zijn om de diepgewortelde veronderstelling te helpen doorbreken waarbij bedrijven ervan uitgaan dat de toekomst eruit zal zien als de huidige. Shell is pionier geweest in het gebruik van scenarioplanning voor commerciële doeleinden vanaf 1965 tot vandaag de dag. Het boek blikt terug op bijna een halve eeuw scenarioplanning en geeft antwoord op de vragen ‘wat heeft gewerkt?’, ‘wat is er veranderd?’ en ‘wat is er geleerd?’
In 1965, een tijd waarin kwantitatieve, computergestuurde planning gebruikelijk was, begon Shell te experimenteren met scenarioplanning om belangrijkste trends en onzekerheden in kaart te brengen. Shell-scenario’s, inmiddels bijna een halve eeuw een begrip, hebben een enorme invloed op hoe bedrijven, overheden en andere organisaties denken over toekomstverkenning. De auteurs Kupers en Wilkinson namen interviews af van bijna alle medewerkers van Shell die betrokken waren bij het ontwikkelen van scenario’s, evenals van topbestuurders door de jaren heen. De auteurs identificeren verschillende elementen die het proces bij Shell definiëren; ze leggen uit hoe het zo lang heeft kunnen overleven.
Desondanks hebben grote, mondiale scenario’s besluitvorming zelden rechtstreeks beïnvloed en nauwelijks bijgedragen aan het verminderen van onzekerheden. Hun waarde is meer diffuus en minder tastbaar. Scenario’s worden meestal ingezet om context te bieden voor zakelijk succes, om bijdrage te leveren aan organisatieleer en het bevorderen van oordeelvorming en leiderschap binnen een onderneming. Zo zijn de Shell-scenario's inmiddels ruim viertig jaar een begrip en niet meer weg te denken uit het bedrijfsleven.