Waarom beleven we plezier aan het lezen van een goed boek, het luisteren naar een mooi liedje of het bespreken van droevige of amusante literatuur? In dit breed opgezette onderzoek ontrafelt Jeroen Jansen hoe scherpzinnigheid, ontraadseling, zintuiglijkheid, verwondering, emotionaliteit en ontspanning het literaire genoegen van zeventiende-eeuwse literatuur waarborgden.

Uitgangspunt vormt steeds de relatie tussen auteur en lezer, waartussen de tekst bemiddelt. Het gaat om spreuken, spreekwoorden, emblemen, deviezen, proza en poëzie, toneel, liederen, raadsels en grappen. Jansen toont wat deze diversiteit aantrekkelijk maakte, hoe ze de lezer geboeid hield en hoe interpretatie, meegevoel en gezamenlijke consumptie voor literair vermaak zorgden.