In dit nummer van Scheepshistorie komen aan bod:

- ss Jan Nieveen. Gelet op de tijd waarin het ontwerp tot stand kwam, was de Jan Nieveen eigenlijk geen uitzonderlijk schip. Het voldeed in alles aan de eisen van de opdrachtgevers mede omdat men een goed inzicht had in de behoeften van de gebruikers van de beurtvaart tussen Friesland en Midden Nederland.

- ss Berlin. De uitkijk van Dirkzwager ziet vanuit zijn post bij Hoek van Holland de Berlin op de noorderpier stranden. Een grote golf raakt het schip aan de bakboord achterzijde en drukt het schip vijf graden naar het noorden. De aanhoudende kracht van wind, tij en zeegang drukken het schip bovenop een pierpaal op de kop van de noorderpier. Het voorschip komt aan de binnenzijde terecht en het achterschip aan de buitenzijde.

- Miniatuurjachten. Scheepsmodellen tonen ons de verscheidenheid van onze maritieme geschiedenis op zowel scheepsbouwtechnisch als op cultureel historisch gebied. Er is over het algemeen weinig aandacht voor de herkomst van de modellen, de rol van de vervaardiger, de cultuur waaruit de modellen afkomstig zijn en welke betekenis ze daarin hadden. In dit hoofdstuk wordt ingegaan op de geschiedenis en decoratie van enkele van de zes modellen van statenjachten die op dit moment in Het Scheepvaartmuseum, Amsterdam te bewonderen zijn.

- VOC schip Zuytdorp spoorloos verdwenen. De Kaap was de laatste haven die werd aangedaan en de Zuytdorp is nooit meer teruggezien. Van alle op Oost-Indië en China handel drijvende schepen waarvan we weten dat ze op de westkust van Australië zijn vergaan was de Zuytdorp het enige dat spoorloos was verdwenen.

- De fluit. De fluit is laat in de 16de eeuw ontwikkeld. Net als bij zo veel andere scheepstypen is de herkomst van het ontwerp onduidelijk. Er zijn nauwelijks betrouwbare schriftelijke bronnen over scheepstypes in de late 16de eeuw en de techniek om vaartuigen af te beelden was nog in zo'n primitief stadium dat we ons maar een paar soorten redelijk helder voor de geest kunnen halen.